Saraswati Park is een prachtige roman die het verhaal vertelt van de drie hoofdpersonen Mohan, Ashish en Lakshmi. Mohan is een schrijver van middelbare leeftijd die tweedehands boeken verzamelt met het oog op bijzondere romans. Mohan woont samen met zijn vrouw Lakshmi in Saraswati Park. Wanneer Lakshi haar broer verliest vertrekt ze naar Bombay. Ze gaat naar het huis van een familielid waar ze niet alleen rouwt om de dood van haar broer, maar ook om de liefde die ze mist in haar huwelijk. Ashish, het neefje van Mohan, is een onzekere student die achter zijn seksuele voorkeur probeert te komen. Alle drie hebben ze een droom. Ze proberen in hun dagelijkse leven een weg te vinden die kan helpen bij het verwezenlijken van hun droom.
Saraswati Park is een roman over liefde, verlies en dromen die een mens kan hebben.
‘Een prachtige roman die het nieuwe India van binnen laat zien’. Literary Review
'De eerste roman met een goede balans, vol ingetogen drama.' Tash Aw
‘De frustraties van het leven een middenklasse gezin zijn de focus van de Bombay-set ‘Saraswati Park’. Elk personage voelt als een vertrouwd persoon waardoor het lijkt op ‘The Corrections’, maar het verhaal speelt zich af in India.’ Elle
Anjali Joseph is een Indiase auteur en journalist. Ze heeft geschreven voor de Times of India in Bombay en ze is redacteur bij de Elle in India. Saraswati Park is haar eerste roman.
Rachèl
Mijn professionele identiteit
maandag 14 maart 2011
Echte wereld versus virtuele wereld
Wie kent ze niet? Jongeren, die 24 uur per dag achter de computer zitten te gamen. Op YouTube is het filmpje ‘greatest freak out ever’ geüpload. Dit fragment gaat over een jongen die een camera in de slaapkamer van zijn broer zet. Hij zegt in de camera ‘my mom just canceled my brother’s World of Warcraft account and he is freaking out!’ en verdwijnt. De jongen is nog niet verdwenen of zijn broer komt zijn slaapkamer in. Hij is woedend. De jongen gilt, slaat zichzelf en trekt zijn kleding uit. Hij schreeuwt ‘I swear, you never see me again!’ (Bron: YouTube, 2009)
World of Warcraft (WoW) is een computerspel waarin meerdere spelers elkaar treffen in een online wereld. Iedere speler creëert een eigen personage en kan vrij rondlopen in de virtuele wereld. (Bron: Wikipedia, 2010). World of Warcraft is een MMORPG (Massive Multiplayer Online Role Playing Game). Een MMORPG speelt zich over het algemeen af in een virtuele fantasiewereld en de meeste zijn geïnspireerd door ideeën over ‘toekomstwerelden’. (Bron: Wikipedia, 2010). WoW verbreekt zelfs het pc-record. Van de nieuwste versie van het spel zijn in 24 uur, maar liefst 3,3 miljoen exemplaren over de toonbank gegaan. (Bron: De Telegraaf, 2010).
Zelf ben ik geen voorstander van het fantasiebeeld dat wordt verspreid op de markt. Jongeren krijgen hierdoor een ander beeld van de wereld dan hij in werkelijkheid is. Ze raken verslaafd aan die mooie, virtuele wereld. Er verschijnen steeds meer games en films die gebruikmaken van het fantasierijke wereldje, zoals Avatar. Avatar neemt de kijker mee naar een fantasiewereld via de ogen van Jake Sully. Hij vind het geweldig in de virtuele wereld dat hij liever niet meer terug wilt. (Bron: Bol.com, z.j.)
Volgens Jos van de Burg (freelance journalist) bestaat de angst dat gamers het verschil tussen spel en werkelijkheid niet meer zien. Dat ze vergeten dat echte mensen maar één keer dood kunnen gaan. Ook bestaat de vrees dat het leven in de virtuele werkelijkheid steeds meer de normale werkelijkheid verdringt. (Bron: De Gelderlander, 2010)
Ik vind het erg dat er steeds meer geld en tijd wordt besteed aan het maken van zulke games. Jongeren vergeten hoe mooi onze echte wereld is. Je kunt verslaafd raken aan WoW. Dit komt omdat het spel nooit uitgespeeld kan worden. (Bron: Wikipedia, 2010) Ongeveer 30% van de gamers is verslaafd. Nederland kent zelfs een afkickkliniek voor verslaafden. (Bron: Bright.nl, 2006) Verslavingsexpert Keith Bakker heeft afgelopen jaar kliniek ‘Smith & Jones’ geopend in Amsterdam. Hij zegt: “We moeten erkennen dat het bestaat. Ik blijf dan ook roepen om aandacht hiervoor.”(Bron: Gamezorg, z.j.)
Het feit dat jongeren al verslaafd achter de computer zitten vind ik vreselijk. Betekent dat dat Nederland over een paar jaar nog 50 virtuele games/films rijker is, inclusief 20 afkickklinieken? Het zou mij niks verbazen als de makers vergeten zijn dat de echte wereld ook nog bestaat. Volgens mij zien ze niet in hoe groot het verslavingsprobleem is. Laat ze dat eerst maar eens uitzoeken voor ze een nieuw spel ontwikkelen.
World of Warcraft (WoW) is een computerspel waarin meerdere spelers elkaar treffen in een online wereld. Iedere speler creëert een eigen personage en kan vrij rondlopen in de virtuele wereld. (Bron: Wikipedia, 2010). World of Warcraft is een MMORPG (Massive Multiplayer Online Role Playing Game). Een MMORPG speelt zich over het algemeen af in een virtuele fantasiewereld en de meeste zijn geïnspireerd door ideeën over ‘toekomstwerelden’. (Bron: Wikipedia, 2010). WoW verbreekt zelfs het pc-record. Van de nieuwste versie van het spel zijn in 24 uur, maar liefst 3,3 miljoen exemplaren over de toonbank gegaan. (Bron: De Telegraaf, 2010).
Zelf ben ik geen voorstander van het fantasiebeeld dat wordt verspreid op de markt. Jongeren krijgen hierdoor een ander beeld van de wereld dan hij in werkelijkheid is. Ze raken verslaafd aan die mooie, virtuele wereld. Er verschijnen steeds meer games en films die gebruikmaken van het fantasierijke wereldje, zoals Avatar. Avatar neemt de kijker mee naar een fantasiewereld via de ogen van Jake Sully. Hij vind het geweldig in de virtuele wereld dat hij liever niet meer terug wilt. (Bron: Bol.com, z.j.)
Volgens Jos van de Burg (freelance journalist) bestaat de angst dat gamers het verschil tussen spel en werkelijkheid niet meer zien. Dat ze vergeten dat echte mensen maar één keer dood kunnen gaan. Ook bestaat de vrees dat het leven in de virtuele werkelijkheid steeds meer de normale werkelijkheid verdringt. (Bron: De Gelderlander, 2010)
Ik vind het erg dat er steeds meer geld en tijd wordt besteed aan het maken van zulke games. Jongeren vergeten hoe mooi onze echte wereld is. Je kunt verslaafd raken aan WoW. Dit komt omdat het spel nooit uitgespeeld kan worden. (Bron: Wikipedia, 2010) Ongeveer 30% van de gamers is verslaafd. Nederland kent zelfs een afkickkliniek voor verslaafden. (Bron: Bright.nl, 2006) Verslavingsexpert Keith Bakker heeft afgelopen jaar kliniek ‘Smith & Jones’ geopend in Amsterdam. Hij zegt: “We moeten erkennen dat het bestaat. Ik blijf dan ook roepen om aandacht hiervoor.”(Bron: Gamezorg, z.j.)
Het feit dat jongeren al verslaafd achter de computer zitten vind ik vreselijk. Betekent dat dat Nederland over een paar jaar nog 50 virtuele games/films rijker is, inclusief 20 afkickklinieken? Het zou mij niks verbazen als de makers vergeten zijn dat de echte wereld ook nog bestaat. Volgens mij zien ze niet in hoe groot het verslavingsprobleem is. Laat ze dat eerst maar eens uitzoeken voor ze een nieuw spel ontwikkelen.
Aanbiedingstekst
Julia Glass – Drie juni’s
‘Een debuutroman vol vreugde, verlangen en verraad’.
mei
paperback € 25,95
353 blz. 13.0 x 20.1 cm
oorspronkelijke titel: Three Junes
vertaald door: R. Versteeg
omslagontwerp: R. Versteeg
NUR 301
Julia Glass is in 1956 geboren in Boston. Ze heeft een aantal jaren gewerkt als freelance redacteur bij het tijdschrift Cosmopolitan. Nu woont ze in Marblehead samen met haar man en twee kinderen en werkt ze als freelance journalist en redacteur. Drie juni’s is Julia Glass’ romandebuut.
Omschrijving
In 1989 probeert Paul McLeod zich te herstellen na de dood van zijn vrouw, Maureen. Hij gaat op vakantie naar Griekenland waar hij een jonge Amerikaanse kunstenares ontmoet, Fern. Zes jaar later overlijd Paul. Zijn drie volwassen zonen keren terug naar hun ouderlijk huis. Fenno, de oudste zoon van Paul is homoseksueel. Zijn buurman stelt hem voor aan een verleidelijke fotograaf. Vier jaar later komen Fern en Fenno elkaar onverwachts tegen in Long Island.
Julia Glass heeft een prachtig verhaal bedacht waar ze gebruik maakt van drie verschillende verhalen. Haar gevoeligheid voor deze bijzondere personages en relaties zorgen voor dit onvergetelijke verhaal.
Promotie
auteursbezoek
boekenleggers
leesexemplaren
Dit boek was in 2002 de winnaar van de ‘National Book Award’.
‘Enorm volbracht… Rijk, boeiend en levendig’.
The New Yorker
‘Opmerkzaam… gedetailleerd… De eerste roman die familiebanden, erotische verlangens, kleine kinderen en langdurige sterfgevallen als gevolg van AIDS en kanker op een subtiele manier behandeld’. Newsday
‘Een debuutroman vol vreugde, verlangen en verraad’.
mei
paperback € 25,95
353 blz. 13.0 x 20.1 cm
oorspronkelijke titel: Three Junes
vertaald door: R. Versteeg
omslagontwerp: R. Versteeg
NUR 301
Julia Glass is in 1956 geboren in Boston. Ze heeft een aantal jaren gewerkt als freelance redacteur bij het tijdschrift Cosmopolitan. Nu woont ze in Marblehead samen met haar man en twee kinderen en werkt ze als freelance journalist en redacteur. Drie juni’s is Julia Glass’ romandebuut.
Omschrijving
In 1989 probeert Paul McLeod zich te herstellen na de dood van zijn vrouw, Maureen. Hij gaat op vakantie naar Griekenland waar hij een jonge Amerikaanse kunstenares ontmoet, Fern. Zes jaar later overlijd Paul. Zijn drie volwassen zonen keren terug naar hun ouderlijk huis. Fenno, de oudste zoon van Paul is homoseksueel. Zijn buurman stelt hem voor aan een verleidelijke fotograaf. Vier jaar later komen Fern en Fenno elkaar onverwachts tegen in Long Island.
Julia Glass heeft een prachtig verhaal bedacht waar ze gebruik maakt van drie verschillende verhalen. Haar gevoeligheid voor deze bijzondere personages en relaties zorgen voor dit onvergetelijke verhaal.
Promotie
auteursbezoek
boekenleggers
leesexemplaren
Dit boek was in 2002 de winnaar van de ‘National Book Award’.
‘Enorm volbracht… Rijk, boeiend en levendig’.
The New Yorker
‘Opmerkzaam… gedetailleerd… De eerste roman die familiebanden, erotische verlangens, kleine kinderen en langdurige sterfgevallen als gevolg van AIDS en kanker op een subtiele manier behandeld’. Newsday
‘Ruim een kwart miljoen Oost-Europeanen in Nederland’
Er komen tot nu toe steeds meer Oost-Europeanen in Nederland wonen. Maar zorgt dit percentage ook voor onrust in Nederland? En hoe zit het met de arbeidsmarkt in Nederland?
|
donderdag 10 maart 2011
Supporters voelen zich veilig in de Amsterdam ArenA
AMSTERDAM – Vergeleken met een aantal jaren geleden is er veel veranderd wat betreft de veiligheid in de Amsterdam ArenA. Supporters voelen zich veilig tijdens thuiswedstrijden. Dit heeft onder andere te maken met het feit dat supporters van de bezoekende club niet meer welkom zijn.
Burgemeester Cohen, burgemeester Aboutaleb, bestuuders van Ajax, Feyenoord, de KNVB en de politie hebben vanaf februari 2009 besloten dat supporters van de bezoekende club de wedstrijd niet meer mogen bijwonen. Dit zorgt voor een veilige en rustige sfeer onder supporters. Naast deze verbetering beschikt de Amsterdamse ArenA over 105 beveiligingscamera’s en veel undercoveragenten die een plaats innemen tijdens een thuiswedstrijd. Amsterdam ArenA werkt samen met CSU security en services die zorgen voor de beveiliging in en rondom het stadion. Daarnaast maakt het stadion gebruik van nieuwste camera’s, die ervoor zorgen dat alles vastgelegd wordt.
“Ik voel me erg veilig in ‘mijn’ vak 114. Ik ken iedereen. Ik ben niet bang voor fanatieke fans die uit hun dak gaan tijdens wedstrijden. Er is genoeg beveiliging”, zei Gabriëlle, een groot Ajax-fan. Kortom, deze veranderingen zorgen voor een positieve sfeer tijdens de goede en minder goede thuiswedstrijden van AFC Ajax.
Abonneren op:
Posts (Atom)